De lente is vorige week begonnen. Officieel pas op 20 maart, maar op de boerderij begint de lente als de eerste lammetjes zijn geboren. Tenminste, dat vind ik. Schapen zijn wat dat betreft seizoensdieren, meer dan koeien dat zijn. Ze worden “verliefd” op de herfst en bevallen in de lente.
12 lammetjes geboren
De schapen hebben haast gehad, want in één week tijd hebben we twaalf (!) lammetjes, van vijf verschillende moeders. Een vierling, een drieling, een tweeling en drie eenlingen.
Eenlingen zijn altijd groter dan meerlingen, maar voor de geboorte maakt dat niet altijd wat uit. Na de geboorte hebben de meerlingen wel meer aandacht nodig, want een schaap heeft maar twee spenen. Meestal voeden we lammetje #3 en #4 dan bij. Later, als ze weer in de wei lopen, zijn dit de schapen die naar je toe komen en minder schuw zijn dan de rest.
Tot twee weken terug liepen de schapen nog buiten, de kou deert ze dankzij hun dikke wol niet. We wilden ze wat dichter bij huis hebben om ze te kunnen helpen indien nodig, en prompt waren er vijf schapen die gingen lammeren.
Een schaap een beetje helpen
Dat gaat meestal zonder hulp, al moet je af en toe even een handje bijsteken. Ook na de geboorte: de moeder likt de lammetjes dan droog, maar soms moet je lammetje #2 even extra dicht bij de moeder leggen. Vooral als dit voor haar een eerste keer is, ze kan dat lammetje anders afstoten. Een koe zal voor een ander kalfje zorgen, maar een schaap richt zich meer op de eigen kroost.
Kuikens op de boerderij
Naast de lammetjes zijn er sinds kort ook kuikens op de boerderij. We hadden al een klein peloton kippen, maar nu zijn we aan de slag met een nieuwe generatie. Ze hebben een zware start gehad, want met -5 graden Celsius kwamen ze bij ons aan. Met een warmtelamp, een af te sluiten hok met veel strooisel en voldoende water en voer om te groeien doen ze het erg goed.
